Porady
Przygotowanie podłoża pod dekoracyjne farby do wnętrz
1. PODŁOŻE WCZEŚNIEJ MALOWANE
- Sprawdzić przyczepność starej powłoki malarskiej
- Sprawdzić porowatość (chłonność) starej powłoki malarskiej
- Sprawdzić trwałość i jakość starej powłoki
- Jeśli farba złuszcza się – usunąć starą powłokę w całości i zagruntować podłoże przed malowaniem.
- Sprawdzanie przyczepności: do podłoża przykleić mocno taśmę malarską na długości 15 – 20 cm, a następnie zdecydowanym ruchem oderwać ją. Podłoże jest przyczepne, jeśli na taśmie nie ma śladów oderwanej powłoki.
- Jeśli farba jest przyczepna – powłoki z połyskiem lub satynowe należy zmatowić przez przetarcie papierem ściernym 160 – 220 i zmyć wodą
- Jeśli kolor podłoża jest niejednolity – nałożyć farbę podkładową dla ujednolicenia odcienia tła.
Powierzchnię przeznaczoną do malowania należy przetrzeć gąbką zmoczoną w czystej wodzie:
- Jeśli woda wsiąka w podłoże – należy je zagruntować
- Jeśli woda spływa i nie wnika w podłoże – można malować
Powierzchnię przeznaczoną do malowania należy skontrolować przesuwając po niej dłonią:
- Jeśli powierzchnia jest pyląca – usunąć luźne cząstki zmywając wodą, pozostawić do wyschnięcia, następnie zagruntować w celu zespolenia podłoża
- Jeśli powierzchnia jest brudna – umyć przy pomocy rozcieńczonego detergentu i spłukać dokładnie, po czym pozostawić do wyschnięcia. Następnie sprawdzić, czy na powierzchni nie zostały ślady detergentu, przecierając powierzchnię czystą szmatką koloru innego niż podłoże. Jeśli szmatka zabarwia się na biało, oznacza to, że pozostały resztki detergentu i należy ponownie zmyć podłoże. Jeśli szmatka zabarwia się na kolor podłoża, oznacza to, że powłoka się ściera i należy ją usunąć całkowicie, a następnie podłoże zagruntować. Zabrudzenia nie dające się zmyć należy wstępnie zamalować farbą izolującą plamy.
2. PODŁOŻE NIEMALOWANE
- Określić typ podłoża
- Określić stan podłoża
- Sprawdzić, czy podłoże jest dostatecznie suche. Wilgotność nie powinna przekraczać 5%. Od wykonania podłoża powinno minąć co najmniej 6 – 8 tygodni (w przypadku warstwy materiału zawierającego gips o grubości powyżej 5 mm)
- W gipsie mogą znajdować się dodatki np. opóźniające wiązanie. Powodują one nadmierną alkaliczność podłoża. Sezonowanie w czasie schnięcia na ogół wystarcza do zneutralizowania zasadowości przez wchłanianie dwutlenku węgla z powietrza. Zasadowość podłoża można sprawdzić papierkiem lakmusowym, przykładając go do zwilżonej powierzchni
- Sprawdzić, czy podłoże nie jest zarażone grzybami pleśniowymi (w przypadku niedostatecznej wentylacji). Jeśli tak, zlikwidować grzyby preparatem grzybobójczym oraz zapewnić właściwą wentylację pomieszczenia
- Nałożyć warstwę gruntu lub farby podkładowej rozcieńczonej wodą w stosunku 2 : 1 w celu zablokowania i ujednolicenia chłonności podłoża oraz w celu jego wzmocnienia
- Sprawdzić jakość płyt (czy karton jest dobrze przyklejony). Jeśli nie, należy płyty zagruntować
- Miejsca łączeń (spoiny) zagruntować ze względu na większą ich chłonność
- Nałożyć warstwę akrylowej farby podkładowej, aby ujednolicić chłonność podłoża i ułatwić nakładanie kolorowej warstwy nawierzchniowej
- Sprawdzić, czy do mocowania płyt zastosowano nierdzewne wkręty. Jeśli nie, zabezpieczyć wkręty podkładem antykorozyjnym
- Upewnić się, czy zasadowe związki wapnia w tynku zostały dostatecznie zneutralizowane (minął odpowiedni okres sezonowania – co najmniej 28 dni). UWAGA: niektóre farby odporne na alkalia można stosować po krótszym okresie sezonowania, bezpośrednio po wyschnięciu tynku
- Sprawdzić, w jakim stopniu powierzchnia jest pyląca (przez przetarcie dłonią)
- Całą powierzchnię pokryć jedną warstwą gruntu lub farby rozcieńczonej wodą 2 : 1 w celu zmniejszenia i ujednolicenia chłonności podłoża
- Ubytki uzupełnić zaprawą i pozostawić do wyschnięcia i karbonizacji (neutralizacji związków zasadowych)
- Całą powierzchnię pokryć gruntem w celu ujednolicenia chłonności podłoża
- Jeśli powłoka ma być gładka, uzupełnić ubytki i pęknięcia oraz zagruntować jak w przypadku ceramiki budowlanej
- Należy upewnić się, że drewno jest odpowiednio wysuszone. Powinno mieć wilgotność nie większą niż 20%. Wilgotność mierzy się aparatami wykorzystującymi zjawisko przewodnictwa elektrycznego.
- Sprawdzić, czy drewno nie jest zainfekowane szkodnikami lub grzybami – jeśli tak, należy zastosować odpowiednie preparaty owado- i grzybobójcze.
- Uszkodzenia i ubytki powierzchni wyrównać szpachlą w odpowiednim kolorze.
- Wyszlifować powierzchnię do pożądanego stopnia gładkości, a następnie odpylić.
- Jeśli drewno było malowane wcześniej, należy sprawdzić, czy stara warstwa farby (lakieru) nie łuszczy się. W przypadku zastosowania starej farby (lakieru) z połyskiem, przed nowym malowaniem zmatowić powierzchnię papierem ściernym.
- Żelazne: oczyścić powierzchnię do stopnia wymaganego przez stosowaną do malowania farbę i odtłuścić. Stopnie czystości powierzchni określa norma PN - 8501.
- Kolorowe i ocynkowane: odtłuścić detergentem lub benzyną, usunąć mechanicznie ewentualne ślady patyny.